REYNSLUSAGA OG GREINING

Vann sem starfsmaður á SAMFÉSballi á föstudag. Það gaf mér einstætt tækifæri til þess að kynnast lífi gæslumannsins. Var aldrei í gæslu í framhaldsskóla. Kannaðist við menn sem unnu í sjálfboðavinnu allt að fjögur kvöld í viku á böllum, fengu reyndar stöku pítsu, boli og glóðaraugu í kaupæti. Gæslugæjar eru allir pals. Þeir eru sumir hverjir upprennandi rótarar. Reyna að ganga í allt sem hljómsveitin lítur ekki við. Þegar ég gekk í merktum bol upp að sviði reyndi ég að finna þessa gæsluhugljómun en var andlaus. Á meðan á balli stóð hjálpaði ég andvana stúlkukindum í flegnum bolum og sveittum drengjum að komast úr krávdi. Eftir ball tóku nokkrir drengir, kannski verðandi rótarar í spaða og sögðu gæslunni að við værum besta staffið. Je. Jeremías.

Halló Hafnarfjörður

Kynnir kvöldins var einhver FM957 pjakkur. Öll orð Skrattans í nýlegum pistli voru eins og töluð út úr mínu hjarta. Hann var með rödd sem liggur nokkrum tónum jafnvel áttund ofar en meðalraddsvið – mjóróma. Í krókódíla X-18 skóm, gömlum þreyttum gerviefnisbrækum og svartri stutterma skyrtu. Vettlúkk strípuhárið saug lók. Kynnir minnti á bilað leiktæki eða apa í Eden sem fer með súrt gamanmál. Leynivopn FM í kynningarstarfseminni var vassap (Budweiser what’s up) sem hann gaulaði yfir skrílinn í tíma og ótíma.

Bönd kvöldsins voru misjöfn að gæðum.

Buttercup er gufusoðin, snjóþvegin, söltuð og reykt útgáfa af Skítamóral. Allt útgefið efni bandsins hefur fengið hræðilega dóma. Eina ljós sveitarinnar er söngkonan Íris sem kom frá systursveitinni Írafári. Söngvari sveitarinnar Valur lokkaði lokkafríða kærustu sína í bandið en vonandi er hann falur til að hætta í sveitinn því hann má alveg missa sín og rúmlega það. Hár hans er verra en ekkert og söngrödd hans jafnast ekki á við slitinn skósóla. Ég get sent bandinu netpóst og boðið krafta föður míns til söngstarfa, en hann fær aðeins að syngja lokatóna þegar ég gaula vegna lagleysis. Þetta band spilaði á árshátíð Bústaða og Réttarholtsskóla á fimmtudag. Söngvarar voru hásir vegna anna. Mér til ama kunnu unglingarnir sem kusu ófögnuðinn yfir sig marga textana. Vinsældir hljómsveitarinnar má rekja til aðdáunar unglingsstúlkna og drengja á hinni vel barmkýldu söngkonu. Ef ekki nyti hennar spilaði bandið á héraðsböllum, Feita dvergnum, Gullvagninum eða öðrum slíkum búllum.

Súrt band

Botnleðja leit við og hrynbramboltaði nokkur lög. Allir sérdeildarkrakkar, vandræðagemsar, uppstökkir, argir og aðrir hressir unglingar hoppuðu djarft við hryn sveitarinnar þar sem undir gaulaði afleitur söngvari sem er eflaust hress þrátt fyrir slappa ásýnd munnvikra. Margir virtust kunna texta sveitarinn enda fjalla þeir um umhugsunarefni margra unglinga manndráp og þunglyndi. Augljóslega eru söngtextar sveitarinnar frásögn af eigin reynslu.

Á móti sól var þarna. Sem undarenna í mínu glasi. Söngvari í Buttercup klassa.

Land og synir – söngvari með klemmda rödd, í ljótum fötum og með 10 ára gamla greiðslu. Stebbi Himm þroskast og fær sér nýja greiðslu með hækkandi enni. Hreimur er með píku sem Stebbi bar í upphafi ferils síns. Hreimur er reyndar dáðasti smápíkupoppari landsins. Rödd hans minnir á kindarjarm. Enginn þungi né kraftur. Þetta er nokkurn veginn eins og ef upptaka með mér gaulandi lágt og rólega væri spiluð á 45 snúningum – dálítið hæper og skrækt. Ef þeir eru heppnir þá verða þeir hluti af Bylgjulestinni næsta sumar. Þeir heimsóttu reyndar Sám frænda nýverið og tóku upp efni og spiluðu.

XXX Rotweiler hundar. Bandið samanstendur af nokkrum vinum. Flestir óþarfir. Veit ekki hver semur ófögnuð sveitarinnar. Það var stemming í bandinu en hún gerði ekkert hljóðrænt af viti. Hún væri kannski að gera eitthvað af viti, hef ég heyrt, ef aðalfrontari bandsins Erpur a.k.a Johnny Naz væri ekki í því. Þeir félagar í bandinu hafa eflaust hellt vel í sig eftir innlegg kvöldsins. Þarna var drengur í úlpu á sviði sem lifði fyrir sitt innlegg þar sem hann dansaði ekk því hann gat það ekki en hann garfaðist um sviðið með stóran gúmmíbesef og fékk örugglega æðislegt kikk út úr því. Í bandinu var síðhærður kórdrengur með í vör. Ég hló þegar ég sá hann, var hann lagður í einelti í æsku eða á hann bróður í bandinu eða er hann kannski góður drykkjufélagi. Í bandinu var drengur í Kínagalla með skrítnar tennur. Það sem ég er að velta fyrir mér þessa stundina er, fá þessir gæjar að ríða. Fyrir utan Erp sem á líklegast drátt vísan þá sýnist mér leikurinn til þess gerður að fá drátt. Band sem semur ekkert og er með performans sem byggist upp á fíflalátum en lélegri spilamennsku hlýtur að ganga út á happadrætti bandfélaga sem annars yrðu að láta sér lófan nægja.
Hundarnir voru á sama giggi í fyrra að mig minnir og prógrammið hefur ekkert breyst.

Rokkarar kvöldsins voru Í svörtum fötum. Búast kannski ekki margir við því. En jeremías söngvari bandsins er rokk frontari og greinilega búinn að liggja yfir sviðstökktum, hreyfingum o.fl. Svo kann hann líka að syngja. Bandið spilar að mestu koverlög. Svo virtist ásýnd bandmeðlima vera annað en annarra banda, kannski meðlimir með gráðu eða á leið í gráðu. Sveitin fékk góðar vitökur og testósterónspíran við míkrafónin gaf óhorfendum keypis magasýningu og upphandleggsþeytur. Þetta er bandið fyrir árshátíðina.

Góðir á sviði

Í raun var það DJ-inn sem var bestur. Hann spilaði fönk. Hann spilar á DILLON.

Já, lesandi það er mörg lífsreynslan sem herðir mann. Það eru víða amlóð og hækjur. Kannski erum við, ég og þú hækjur. En lesandi ef þú varst sár af því að lesa þessar aumu línur að ofan þá er þér vorkunn því þær eru ekkert nema helber sannleikur. Ég viðhef sömu verklagsreglur og hið magnaða æsifréttablað DV - að hverri grein standa tveir heimildarmenn. Öll neikvæðni er lýti en ofangreint er bara hlutlaust mat og maður má ekki byrgja inni sannleika.